Het ontbijt van vandaag is gepland om 7.30 uur omdat we op tijd, om 8.00 uur, in de bus willen zitten naar Ulaanbaatar. Dat wordt dus wederom op tijd opstaan en gelijk spullen reisklaar maken.
Na het ontbijt gaan we richting bus en worden we uitgezwaaid door de mensen die de afgelopen dagen voor ons hebben gezorgd.

Voordat we de bus instappen, maken we snel nog wat foto´s van de groep tegen de achtergrond van het ger-kamp. De dag is zonnig en de lucht is mooi blauw. De bus vertrekt naar Ulaanbaatar, de klok staat op 8.30 inmiddels.

Wie kan er zeggen: ‘ik heb contacten in Ulaanbaatar - Mongolië?’. Niet veel. Uhhh ikke toevallig wel. :-)
En ja, ben je dan in de buurt, dan wordt het natuurlijk even samen een pilsje pakken.

Een reeds héél lang geleden gemaakte afspraak was nu! Een pilsje pakken met Tulga in Ulaanbaatar!

Nadat we om 8 uur zijn opgestaan zitten we om 9 uur aan het ontbijt. Er worden eitjes gebakken, er is worst, thee, koffie, je kunt brood roosteren, dus komt allemaal goed!

Het is de bedoeling dat we vanaf 10 uur te voet op pad gaan door de bergen naar Turtle Rock, een bijzondere rotsformatie die iets wegheeft van een schildpad.

We leggen de weg op comfortabel tempo af, zeg maar het tempo waarin in de binnenstad van Breda gewinkeld wordt: wat heen en weer sjokken, een stukje lopen, wat keuvelen, weer wat stilstaan en zo verder. Je kent het wel ….

Afzien hoort er soms een beetje bij toch? Zo dachten wij ook met z´n allen. Maar soms gaat dat afzien wellicht wat ver.
Ik zal niet veel woorden spenderen aan het fenomeen waar we het over hebben, maar zoek maar eens in de volgende afbeelding naar de kleur dit niet in het afgebeelde spectrum thuishoort.
We verloten iets leuks onder de inzenders!

Je bent niet in Mongolië geweest als je geen paard hebt gereden. Dat vinden wij tenminste! De gids gaf een mooie overeenkomst aan tussen Nederlandse kinderen en kinderen uit Mongolië.
Een Nederlands kind wordt vanaf dat ze ongeveer 1½ à 2 jaar oud op een driewieler gezet en aansluitend op een fiets. Mongoolse kindjes (en dan eigenlijk meer de Mongoolse jongetjes) worden met hun 1½ jaar op een paard gezet. Het hoort dus bij Mongolië!
Leuke vergelijking.

Hugo (onze Belgische reisgenoot) was zo aardig om een berg foto´s te maken van ons.

Ken je het nog van vroeger? Sterren op de ramen van je slaapkamer als het ´s nachts gevroren had? Kringetjes condens blazen vanuit je bed? Voor mij is dat ook lang geleden. Voor het laatst in mijn geboortehuis op het Mgr. Nolensplein in Breda.

Vanochtend had ik een soortgelijke ervaring, maar dan met mijn bril.

Na het ontbijt gaan we met een busje op pad. Met de groep van 8 Nederlanders en Belgen in één busje. De tocht gaat eerst naar het standbeeld van Genghis Khan en aansluitend naar onze overnachtingsplek in het Terelj National Park.

Maar … we beginnen de tocht met een bezoekje aan de plaatselijke telefoon-provider. Even sim-kaartjes kopen voor de broodnodige communicatie. We kopen 2 kaartjes van 5Gb voor 15.000 tugrik, dat is omgerekend € 5,12. Daar kunnen we de komende 2 dagen wel mee voort :-).